انواع دهانشویه
به طور کلی انواع دهان شویه ها به عنوان محصولات بهداشتی یا درمانی یا ترکیبی از این دو طبقه‌بندی می‌شوند.
دهانشویه مناسب کودکان ۶ سال به بالا با عنوان های دهانشویه کودکان قبل از مسواک زدن ، بعد از مسواک زدن ، ضد پوسیدگی و دهانشویه هی طبیعی دسته‌بندی می‌شود
دهانشویههای بهداشتی
محلول‌های بهداشتی بدون نسخه، محصولاتی هستند که به حذف موادی که قبل یا بعد از مسواک زدن در دهان باقی می‌مانند، کمک می‌کنند. همچنین به طور موقت بوی بد دهان را برطرف می‌سازند، باکتری‌های دهان را کاهش داده و طعم دلپذیر و تازه‌ای به دهان می‌بخشند.
دهانشویههای درمانی
محلول‌های شستشو دهنده درمانی علاوه بر فوائد محلول‌های بهداشتی، حاوی یک ماده فعال هستند که به محافظت در برابر برخی از بیماری‌های دهان و دندان کمک می‌کند. دهانشویههای درمانی توسط FDA و توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) تأیید شده‌اند. بر حسب کاربرد، این محلو‌ل‌ها می‌توانند به انواع ضد پلاک، ضد امراض لثه و محلول‌های ضد پوسیدگی حاوی فلوراید طبقه‌بندی شوند.
انواع دهانشویه درمانی
دهانشویههای درمانی را می‌توان به سه نوع اصلی تقسیم کرد: ضدعفونی کننده، ضد تجمع پلاک و پیشگیری کننده.
دهانشویه ضد عفونی کننده
دهانشویه حاوی کلرهگزیدین با غلظت ۰٫۲ درصد یکی از ضد عفونی کننده‌هایی است که معمولاً برای مراقبت بهداشتی دهان و دندان تجویز می‌شود. این محلول مدتهاست که به عنوان یک استاندارد طلایی در میان دهانشویههای ضدعفونی کننده دهان و دندان شناخته شده است و برای مبارزه با باکتری‌ها و قارچ‌های دهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- دهانشویه کلرهگزیدین اغلب قبل از جراحی و یا پس از آن، زمانی که بار باکتریایی در محل جراحی با روش‌های دیگر کاهش نمی‌یابد و یا هنگامی که مسواک زدن برای بیمار دشوار است، به عنوان یک درمان مکمل کوتاه مدت و یا به عنوان جایگزینی برای مراقبت‌های روازنه بهداشت دهان و دندان تجویز می‌شود.
- دهانشویه کلرهگزیدین همچنین در درمان فوری زخم‌های دهان و عوارض فرسایشی مخاط دهان، به منظور جلوگیری از عفونت ثانویه‌ای که ممکن است روند درمان را کندتر سازد، تجویز می‌شود.
- این دهانشویه همچنین برای رفع بوی بد دهان ناشی از تجمع گسترده باکتری‌های آزاد کننده گوگرد در سطح پشت زبان (یک سوم انتهایی آن) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
عوارض جانبی شایع استفاده از دهان شویه کلرهگزیدین عبارتند از: لک‌های قهوه‌ای روی دندان و دندان مصنوعی، افزایش تشکیل جرم ( تارتار یا کالکولوس) و خشکی دهان.
دهانشویه ضد تجمع پلاک
پلاک دندان لایه‌ای است که از تجمع باکتری‌ها تشکیل می‌شود. دهانشویه ضدپلاک شامل انواع مواد تشکیل دهنده فعال، اعم از آنتی بیوتیک‌ها (به عنوان مثال، ستیل پیریدینیوم کلراید) و عوامل جلوگیری کننده از چسبیدن باکتری به سطوح دندان (به عنوان مثال، هیدروکلراید دلموپینول آمین الکل) و چربی‌های ضروری (به عنوان مثال، تیمول، اوکالیپتول و منتول همراه با متیل سالیسیلات) است. دهانشویه ضدپلاک بر مراحل مختلف شکل‌گیری لایه‌های پلاک دهان اثر گذاشته و به کنترل مراحل اولیه و پیشرفت بیماری‌های لثه کمک می‌کند و نقش موثری در کاهش پوسیدگی دندانها دارد.
دهانشویه پیشگیری کننده
از میان دهانشویه‌هایی که دارای اثرات پیشگیری اولیه هستند، دهانشویههای حاوی فلوراید به طور گسترده‌ای برای جلوگیری از پوسیدگی دندان و در برخی موارد برای اصلاح ضایعات اولیه پوسیدگی دندان مورد استفاده قرار می‌گیرند. دهانشویه‌ها و یا محلول‌های شستشوی دهان حاوی فلوراید برای بیماران بالاتر از هشت سال که در معرض خطر ابتلا به پوسیدگی دندان هستند، توصیه و یا تجویز می‌شود. برای استفاده از این دهانشویه‌ها دو گزینه وجود دارد: شستشوی روزانه با محلول‌های حاوی فلوراید (۰٫۰۵ درصد سدیم فلوراید) و یا یکبار شستشو در هفته با دهانشویه قوی‌تر (۰٫۲ درصد سدیم فلوراید). نتایج تحقیقات نشان داده است که هر دو گزینه سبب کند شدن روند پیشرفت پوسیدگی دندان در کودکان می‌شود. توصیه همیشگی متخصصان این است که این محصولات به عنوان مکملی برای مسواک زدن (دو بار در روز) با خمیر دندان حاوی حداقل ۱۳۵۰ پی پی‌ام فلوراید استفاده شود.
سایر دهانشویه‌ها
دهانشویه‌ها ممکن است برای کنترل حساسیت دندان نیز مورد استفاده قرار گیرند. حساسیت دندان به گرما همچنین ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری نیازمند درمان باشد. دهانشویههای ضد حساسیت نباید برای مدت طولانی بدون مشورت با دندانپزشک استفاده شوند. در حال حاضر دهانشویههای سفید کننده دندان (بدون نسخه) به محصولات پُر طرفداری تبدیل شده‌اند. مواد تشکیل دهنده فعال در این محصولات معمولاً پراکسید هیدروژن یا کاربامید پراکساید است. بیمارانی که از دهانشویه سفید کننده دندان استفاده می‌کنند، باید از عوارض جانبی احتمالی، از جمله حساسیت دندانها و سوزش لثه‌ها آگاه باشند.
